Christmas Holidays

I niestety już po świętach. Zawsze one szybko lecą, ale te były wyjątkowo szybkie. I teraz czekamy do następnych za rok :) Opiszę teraz w skrócie co się działo przez moje pierwsze amerykańskie święta Bożego Narodzenia.

24.12.14

Środę spędziliśmy w samochodzie. Rano wstaliśmy, spakowaliśmy samochód i wyruszyliśmy w drogę. Podczas tego próbowałam połączyć się cały czas z moją rodziną, kiedy się w końcu udało, mieliśmy złe połączenie. Wstąpiliśmy jeszcze do sklepu, po ostatnie prezenty. Kiedy przyjechaliśmy do "dziadka," szybko się przebraliśmy i pojechaliśmy do kościoła na msze. Trwała około 2 h, następnie wróciliśmy do domu i mieliśmy obiad. Dla amerykanów to jest bardzo duża kolacja. Przed tym zaproponowałam dzielenie się opłatkiem.Mieliśmy lazanię na obiad wigilijny. Trochę inaczej niż w Polsce, przecież my mamy 12 potrwa na stole. Przed obiadem większość osób przebrała się w dresy, niestety. Co też było dla mnie szokiem. W USA nie otwiera się prezentów 24 tylko 25 :/ Więc czekałam całą noc...

25/12/14

Kiedy wstaliśmy zaczęliśmy otwierać prezenty w skarpetach (Christmas Stockings). Każda osoba otwierała jeden prezent po kolei. Robiliśmy to w kółku. Otwieranie samych prezentów ze skarpet trwało około 2 godziny. Następnie zjedliśmy śniadanie i poszliśmy otworzyć większe prezenty. Wiecie w normalne święta dostaję dużo prezentów ale tym razem było ich strasznie dużo. To było bardzo miłe z ich strony, bo myślałam, że dostanę jedynie 2 lub 3.  Moje prezenty były od ubrań, przez maskotkę i słodycze, po biżuterię. Ja narysowałam duży rysunek stajni dla dziadka, Robin i Warrenowi dałam filiżanki i spodki specjalne dla polski i inne. Bardzo się też wszystkim podobały małe prezenciki: cukierek, wielkanocne jajko (ręcznie malowane) i ludzik ze słomy. Następnie zjedliśmy obiad i pojechaliśmy do innej części rodziny, aby tam świętować urodziny brata Warrena. Muszę wam powiedzieć, że bardzo mi się spodobała ta tradycja ze skarpetkami. Co jest śmieszne wszyscy mówili, że na święta będzie dużo jedzenia (więcej niż na święto Dziękczynienia), w Polsce jest dużo więcej. Nie mówię, że swięta mi się nie podobały ale były inne. 

29/12/14

W niedzielę wróciliśmy do domu ale po drodze zatrzymaliśmy się w Grand Rapids, gdzie poszliśmy do muzeum oglądać nowoczesne rzeźby i choinki z całego świata. Polska już bardzie przypominała naszą niż ta w Chicago :) Na obiad poszliśmy do bardzo dobrej restauracji, chyba mojej ulubionej, chociaż jest tam bardzo ale to bardzo głośno.

Dzisiaj musiałam napisać esej na temat mojego doświadczenia w wolontariacie w Stanach, na 500 słów. Trzeba pisać to na każdy semestr czyli tylko 2 razy! 

Mam nadzieję, że wasze święta minęły bardzo dobrze, w magicznej atmosferze! 

Teraz czekamy na Nowy Rok, jakieś plany? Bo u mnie na razie nie...

W kościele

Moja skarpeta, uszyta przez Robin

Moje prezenty ze skarpety

Dziadek i Nancy zachwycają się rysunkiem ;)

Nasza choinka z prezentami

Robin i ja pozując do zdjęcia

Występujemy!

Tak, to jest rzeźba... I ja taka mała pod kopytem

Małe boisko, zrobione z drewna

Polska choinka

Mój rysunek

A to ja :) Tak świątecznie

Tęsknię Warszawko!

Ola

Merry Christmas

Życzę wszystkim czytelnikom mojego bloga i nie tylko wesołych, radosnych świąt! Dużo prezentów, dobrego jedzenia, miłej rodzinnej atmosfery. Dla tych, którzy są z dala od rodziny, żeby poczuli się jak w domu z osobami, które Boże Narodzenie świętują!

Każdy już czym prędzej bieży,
by dołączyć do pasterzy.
I ja spieszę z życzeniami,
bo nie mogę być tam z Wami.
Zdrowia, szczęścia, pomyślności
i niech dobro wśród Was gości.
I niech Boga wielka moc
na Was spłynie w świętą noc.

Prawdopodobnie zastanawiacie się nad pytaniem jak mi idą przygotowania do świąt? Czy są one inne niż w Polsce? Albo jak się czuję, gdy spędzam najbardziej rodzinne święto, z dala od moich bliskich? Cóż, powiem wam, że jest ciężko, bo przypominam sobie, nawet najdrobniejsze szczegóły z naszej polskiej wigilii, z moją rodziną. Nie tęsknię bardzo za domem ale to nie znaczy, że ten czas jest dla mnie trudny. Nawet święta będą inne. Po raz pierwszy spędzę je z innymi osobami niż moja najbliższa rodzinna.  Rodzice wysłali mi prezenty na święta z Polski do Stanów, już od razu chciałam je otworzyć, gdy nagle zobaczyłam wielką, białą kartę, z napisem OTWORZYĆ 24 GRUDNIA. Niestety otworzę je dopiero 25, ponieważ 24 idzie się do kościoła, a 25 je się wielkie śniadanie i potem dopiero można otworzyć prezenty.
Od zeszłego piątku nie chodzę do szkoły, jest już przerwa! 18 pięknych dni bez szkoły :) Nasza (niestety sztuczna) choinka jest już gotowa od paru tygodni, tak samo jak cały dom. Wszystko już czeka na święta. Typową tradycją dla Amerykanów jest robienie skarpet świątecznych tak zwane Christmas Stocking link. Wkłada się tam małe prezenty, tak jak w Polsce mamy Małego Mikołaja tak tutaj są świąteczne skarpety. Dzisiaj robiłyśmy z Robin świąteczne ciasteczka. Wyszły przepyszne! Małe czerwone gwiazdki albo zielone choinki.
Następnego posta napiszę za tydzień!

!!!WESOŁYCH ŚWIĄT!!!

Ola

Chicago

W piątek wreszcie nadeszła wyczekiwana wycieczka do Chicago! W piątek rano wyruszyliśmy z domu koordynatorki w 4 godzinną podróż do Chicago - 3 największego miasta w Stanach. Miasto jest rzeczywiście bardzo duże. Zakochałam się od pierwszego wejrzenia. Na początku poszliśmy do wielkiej świecącej fasolki w Millenium Park. Spędziliśmy tam chwilkę robiąc zdjęcia i podziwiając wysokie budynki. Następnie  odwiedziliśmy bardzo dobrą restaurację, gdzie zamówiłam naleśniki z owocami, bitą śmietaną, które były polane sosem waniliowym. Były przepyszne! Do tego poprosiłam o shaka z malin i bananów. Za wszystko zapłaciłam około 15 dolarów. Co mnie zaskoczyło to to, że czekając nie na stolik nie trzeba stać w kolejce, dostaje się takie urządzenie, które brzęczy jeśli jest twoja kolej.
Następnie poszliśmy na zakupy na słynną aleję Michigan, gdzie znajdują się sklepy takie jak Zara(która jest bardzo droga tutaj), Banana Republic, Burberry, Macy's, Forever 21, TopShop itd. Pewnie się domyślacie, że byłam w 7 niebie haha Kupiłam sweter w Forever21 i lakier do paznokci w Sephorze. Wieczorem wróciliśmy do hostelu, zjedliśmy obiad i mieliśmy spotkanie z organizatorką. Powiedziała nam, że w sobotę mamy od 11 po południu, do 10 w nocy czas wolny, możemy używać komunikacji miejskiej i że musimy zgłaszać się do naszej koordynatorki co 3 godziny. Byłam bardzo zadowolona i nie mogłam doczekać się soboty. Podczas obiadu, prawie każdy się sobie przedstawiał. Najwięcej było Hiszpanów i Portugalczyków. Ja byłam niestety jedyną osobą z Polski, ale znalazłam dziewczynę z Serbii i Słowacji. Kiedy rozmawiałyśmy w naszych językach, czasami mogłyśmy się zrozumieć. Pokoje były ośmio osobowe, na szczęście byłam z moimi koleżankami (Hiszpania, Brazylia i Polska). Nie spałyśmy całą noc, oczywiście przez nasze rozmowy.
W sobotę całą grupą poszliśmy znowu do wielkiej fasolki, robić zdjęcia, a potem do najwyższego budynku w Chicago. Wjechaliśmy na ostatnie piętro i podziwialiśmy widoki. Naprawdę pięknie, z jednej strony jezioro Michigan, z drugiej wielkie miasto. Również weszliśmy na takie urządzenie, które obracało cię o 100 stopni poziomo nad miastem. Miałam wrażenie jakbym spadała.
Potem mieliśmy czas wolny, więc z dziewczynami poszłyśmy na zakupy. Byłyśmy głodne ale nie wiedziałyśmy co zjeść. Jedna  z nas zaproponowała McDonalda ale ja się nie zgodziłam, bo chciałam zjeść coś z czego słynie z Chicago. Estella zapytała się kogoś na ulicy, czy mógłby wskazać miejsce, to powiedział, żebyśmy poszły za nim. Nie powiem zaniepokoiło mnie to ale poszłyśmy. Zeszliśmy w podziemia, gdzie było strasznie ciemno ale na szczęście zobaczyłyśmy znak restauracji. Weszłyśmy do niej i z ulgą podziękowałyśmy tym ludziom. Kelner zaczął na ans wrzeszczeć żebyśmy się ruszyły i coś zamówiły. To powiedziałyśmy CHEESEBURGER, a on na to DOUBLE CHEESBURGER! I zaczęliśmy się kłócić. Potem co chcemy do picia: colę. Nie ma, chciałem być miły!Kiedy dostałyśmy ketchup i go przekręciłyśmy, żeby go użyć to otworzył się i wylał się sam. Knajpa jest znana z jednego serialu amerykańskiego "Billy Goat." Wszyscy zachowują się jak w tym serialu. Resztę dnia spędziłyśmy na robieniu zdjęć i jeżdżeniu autobusami w poszukiwaniu Hard Rock Cafe, muzeum przemysłu i nauki. Przy czym parę razy się zgubiłyśmy. Cudownie było zobaczyć Chicago nocą! Nawet poszłyśmy zrobić zdjęcia przy metrze i rozmawiałyśmy z ochroniarzem, czy mogłybyśmy nie płacić za bilety tylko zrobić jedno szybkie zdjęcie. I nas wpuścił :) Na razie Chicago jest na pierwszym miejscu, z rankingu co mi się tutaj najbardziej podoba.

Tak wygląda muzeum przemysłu i technologii

Estella i ja

Polska choinka

Ola

Cheerleading

Dzisiaj miałam pierwsze zawody (pokazy) cheerleaderskie. Miałyśmy bardzo ładne stroje, tak te typowe dla cheerleaderek. Niestety tym razem ja siedziałam na ławce, jeszcze nie jestem wystarczająco dobra, żeby występować. Są trzy rundy; pierwsza, jest najłatwiejsza; druga jest trudniejsza i początek dla każdej drużyny jest taki sam; ostatnia jest najtrudniejsza i trzeba być bardzo rozciągniętym, żeby robić wszystkie przewroty, stania na rękach, skoki itd.
Miałyśmy dobry czas i każda drużyna sobie pomagała, nie jak na siatkówce, że drużyny nie odzywają się do siebie. Strój cheerleaderki składa się z body, krótkich spodenek, spódnicy (bardzo krótkiej!), bluzki i białych butów do sportów. Body jest strasznie niewygodne no ale cóż ;)

Ola

Thanksgiving - day 3

Dzisiaj miałyśmy wstać z Robin około 8, żeby zrobić rano pierogi ale żadna z nas się nie obudziła (wstałam około 10 ;) ). Zjedliśmy śniadanie, tym razem pancakes, parówki i tam tam tam sok pomarańczowy haha (mam już dosyć). Rano świeciło piękne słońce, więc położyłam się nad dywanie obok kotów i prawie zasnęłam, było tak miło. Następnie zrobiłyśmy ciasto limonkowo-czekoladowe (pycha, ja zobaczyłam przepis ! ) - Nigella Lawson sernik limonkowo-czekoladowy. Myślałam, że nie wyjdzie ale był bardzo dobry. Słuchałyśmy przy tym piosenek świątecznych. Następnie zabrałyśmy się za robienie pierogów. Zawsze patrzyłam, jak moja babcia je robi, a to był mój pierwszy raz, kiedy zrobiłam je samodzielnie :) Nadzieniem był ser biały, połączony z cukrem, a inne to grzyby, mięso i kapusta (te wyszły lepiej). Dobrze się bawiłyśmy ^^ Skończyłyśmy około 3 i przyszła pora na przebranie się niestety... hahah Z Warrenem, Nancy i dziadkiem pojechaliśmy do sklepów z dekoracjami świątecznymi. Kiedy wchodziło się do sklepu, pachniało od razu świeczkami: z imbirem, pomarańczą, ciasteczkami itd. Wszystkie zapachy świąteczne. Chciałabym móc wysłać Wam próbkę przez bloga, żebyście to powąchali. Oczywiście w sklepie nie zabrakło przekąsek, najlepsza to dip z ciasteczek ! Ja pierwszy raz piłam grzany cydr z jabłek i tak mi smakował, że kupiłam sobie paczkę z proszkiem haha Widziałam także pierwszy raz choinki, które były pomalowane na różne kolory! Prawdziwe, żywe choinki! Dostałam też kwiatka od dziadka :)
Potem zatrzymaliśmy się w TacoBell, całkiem dobre jedzenie, taki fastfood tylko, że z taco.
Na obiad zjedliśmy pierogi i na deser sernik, wszystko było pyszne i wszystkim smakowało!

Kolorowe choinki

Dammit doll - jeśli jesteś wkurzony na coś lub kogoś, 

weź lalkę w dwie ręce i zacznij nią walić haha

Warren, ja i dziadek

Ola

Ps.: Nie mogę doczekać się Chicago, już tylko 5 dni!!!

Thanksgiving - day 2

Wczoraj na śniadanie mieliśmy jajecznicę, parówki i sok pomarańczowy. Nic specjalnego... Kręciliśmy się trochę po domu i pojechaliśmy do sklepów z antykami. Tam było tyle rzeczy! I to przeróżne, od biżuterii przez książki do płyny do kąpieli. Co najbardziej mi się podobało, to stare aparaty do robienia zdjęć.  Sklepy z antykami tutaj są zazwyczaj położone na odludziu. Musisz jechać około 30 minut, żeby tam dotrzeć. Potem Robin chciała kupić materiał do zrobienia następnej kołdry ale sklep był zamknięty, więc poszliśmy do następnego sklepu z antykami... Jeszcze więcej przedmiotów, taaaa. Potem Warren zapytał czy chce pójść na zakupy do centrum handlowego, ja powiedziałam, że oczywiście, że tak ale w tym samym momencie Robin powiedziała, że nie mamy czasu na to i wróciliśmy do domu, co mnie troszkę zirytowało.
Następnie oglądaliśmy (w domu) "Diabeł ubiera się u Prady," bo Nency nigdy tego nie widziała.
I około 24 poszliśmy spać.

Thanksgiving - day 1

27 listopada - czwartek
Dzisiaj miałam okazję zobaczyć jak wygląda tradycyjne amerykańskie święto - THANKSGIVING !
Wczoraj miałam skrócony dzień szkolny, wypuścili nas o 13.00. Robin powiedziała mi, że zazwyczaj jeżdżą do siostry Warrena, gdzie możemy zobaczyć Niagara Falls ale nie w tym roku :( Tym razem zostało zorganizowane u nas. W środę pomagałam sprzątać dom i wieczorem zjechali się goście, był "dziadek" i siostra Warrena (Nancy). Zjedliśmy kolację i graliśmy w różne gry. W czwartek rano wstałam około 9 i zaczęliśmy oglądać paradę Macy's. Parada biegnie ulicami Nowego Jorku i trwa z 4 godziny. Są tam różne atrakcje np: występują tam grupy taneczne, są odgrywane krótkie sztuki teatralne, można posłuchać koncertów popularnych wykonawców (the Big Apple Circus, Before You Exit, William Blake, Sabrina Carpenter, Cirque du Soleil, Hilary Duff, Renee Fleming, Becky G., Lucy Hale, Nick Jonas, KISS, Sandra Lee, The Madden Brothers, Idina Menzel, Miss USA 2014- Nia Sanchez, MKTO, the cast and Muppets of Sesame Street, John LeClair and Pat LaFontaine, Pentatonix, Romeo Santos, Cole Swindell, Meghan Trainor, The Vamps, Quvenzhané Walli)s i zobaczyć bardzo duże dmuchane postacie z bajek. Ludzie, którzy biorą w tym udział przygotowują się do tego przez cały rok - to jest ich praca. Parada jest organizowana tylko jeden dzień w roku, na święto Dziękczynienia. 

Po obejrzeniu parady usiedliśmy do śniadania. Dzisiaj były tosty francuskie z syropem klonowym, parówki, gotowane gruszki i sok pomarańczowy. Warren zaplanował wszystkie posiłki na cztery dni haha Potem posprzątaliśmy po śniadaniu i Robin zaczęła przygotowywać indyka i inne potrawy, a my mieliśmy chwilkę czasu dla siebie. Oglądaliśmy czarno białe bajki, które kiedyś były bardzo popularne i ja wybierałam sobie New Balance(nie mogę się zdecydować, jest ich zbyt dużo !). Zaczęłam się szykować, ubrałam się elegancko i pomagałam Robin z noszeniem potraw na stół. Wszystko wyglądało pysznie, ale zwróciłam uwagę, że nikt oprócz Robin, Warrena i mnie nie jest ubrany odświętnie... Zdziwiło mnie to, bo ot przecież Thanksgiving, ale oni byli ubrani w dresy. Mieliśmy parę sałatek, indyka, ziemniaki (które dla nich są odświętne), potrawkę z warzyw(była ok). Potem graliśmy w gry i pojechaliśmy do ośrodka dla starszych ludzi po mamę Robin. Kiedy wróciliśmy mieliśmy deser i graliśmy w gry. Zjadałam pyszne ciasto czekoladowo orzechowe i ciasto z zukinią (smakuje jak szarlotka haha).  Tradycją jest też oglądanie footballu amerykańskiego ale my nie oglądaliśmy. Z czwartku na piątek jest także Black Friday (czarny piątek). Są to wielkie wyprzedaże w sklepach, każdy się na nie wybiera. Możecie kupić produkty za połowę ceny! Bardzo chciałam na to iść, żeby nawet zobaczyć jak to jest. Słyszałam historie, że ludzie biją się o rzeczy, a niektórzy nawet jadą do szpitala. Moja koleżanka nie miała dzisiaj obiadu na święto, ponieważ musieli się przygotować na wyprzedaże  haha My niestety na to nie idziemy, co mnie trochę smuci, bo jestem tutaj pierwszy i prawdopodobnie ostatni raz na to święto więc chce doświadczyć wszystkiego ;) Może jutro gdzieś pojedziemy...

Ostatnio też myślę, że chciałabym napisać książkę o wymianie, która pokazywałaby wszystkie różnice kulturowe, zachowania i przeżycia podczas wyjazdu.

Happy Thanksgiving!

Ola